Huisartsenpraktijk De DAM (Dokters aan de Maas) werd gerealiseerd in het voormalige klooster, dat deel uitmaakte van de door nonnen geleide meisjesschool Maria Opdracht. Dit klooster is vrijgekomen nadat de betreffende school onderdeel werd van het scholencomplex De Mozaïek. Het voormalige klooster bestaat uit twee delen; een ouder deel wat werkelijk in een schoolgebouw ligt en een nieuwbouw deel, dat tegen het schoolgebouw werd gebouwd. In basis betreft het een gebouw met een brede gang waaraan links en rechts werk/ leefruimtes van voldoende afmeting liggen. Het gebouw was bij aanschaf in vrij goede staat. Vooral het aangebouwde deel van het klooster was in goede staat. Los van esthetiek kon geconcludeerd worden dat de gebruikte basismaterialen van de afwerking overwegend van goede kwaliteit waren en dat er weinig slijtage op te zien was. Vanuit esthetisch oogpunt was het echter duidelijk dat de gekozen materialen en kleuren niet altijd combineerden met elkaar. Dit had een onrustig beeld tot gevolg.

De bestaande toestand van het gebouw werd een belangrijk uitgangspunt voor het ontwerp. Al bij aanvang van de ontwerpfase was het duidelijk dat het gebouw niet was aangeschaft om volledig te strippen. Daar stond echter tegenover dat vooral de ruimtes voor toekomstige kabinetten toch behoorlijk aangepast moesten worden. Ook stond van aanvang vast dat de elektrische installatie veel te beperkt was.

In basis werd de bestaande structuur beperkt aangepast. Vervolgens werd beslist om de bestaande vloerafwerking in tegels en het bestaande binnenschrijnwerk te behouden en vervolgens alle kleur en materiaal keuzes af te stemmen op deze materialen. Alle niet passende materialen werden verwijderd en nieuwe in het kleurenschema passende materialen werden toegevoegd, waardoor het onrustige karakter van het gebouw werd omgevormd en meer in balans werd gebracht. Op basis van de gespikkelde tegel werden de kleuren wit en chocoladebruin bepaald, die gecombineerd werden met het beukenhout van het bestaande binnenschrijnwerk. De ruimtes zonder vloerafwerking werden van een chocolade bruine vloer voorzien. Alle wanden werden geschilderd in de bovengenoemde kleur wit en de beukenhouten plinten werden na reiniging teruggeplaatst. Omdat de elektrische installatie van gebouw fors uitgebreid moest worden, werd in de kabinetten een voorzetwand gerealiseerd. De voorzetwand staat op een beukenhouten plint die vervolgens doorloopt in het nieuwe meubilair. In de voorzetwand werd een grote sparing opgenomen die elke huisarts naar eigen inzicht mocht inrichten, zodat elk kabinet een persoonlijke touche kreeg. Het nieuwe meubilair werd ook vervaardigd in de combinatie van de chocolade bruine kleur en het beukenhout.